Bij de aankondiging van het princiepsakkoord tussen het Schepencollege en Mariatroon of de Broeders van Liefde over de overname van de Site Hof ter Boonwijk benadrukte de lokale mandatarissen, dat er in Sint-Gillis een rusthuis blijft. In welke mate dat in de toekomst ook zal uitkomen, moet nog blijken. Bovendien groeit de vraag naar de uiteindelijke betaalbaarheid van de diensten eens overgenomen en uitgebaat door Mariatroon. De meerprijs van een verblijf in Mariatroon ten opzichte van dat in pakweg het Aymonshof is voor een eenpersoonskamer groot en voor een tweepersoonskamer zelfs hallucinant. Benieuwd hoe de zaken zullen evolueren.
Social profit blijft wel degelijk profit.
Eén van de gehanteerde criteria, die het stadsbestuur volgde om een mogelijke partner te selecteren, was dat de overnemer geen zuivere winstgerichte onderneming mocht zijn, maar daarentegen tot de social profit moest behoren. Het is en blijft echter zo, dat de ondernemingen die woon- en zorgcentra uitbaten, winst moeten maken. Zonder winst gaan de deuren onherroepelijk toe. Piet Buyse weet goed wat dat betekent, want hij heeft van dichtbij het debacle van de Gentse Poort meebeleefd. Natuurlijk willen de bewoners van een WZC niet inboeten op kwaliteit, maar de prijs is natuurlijk niet onbelangrijk. Johan Vermoesen, directeur Mariatroon, reageerde op de toenmalige persconferentie nog, dat “zijn organisatie marktconforme prijzen hanteert en kwaliteit levert”. De uiteindelijke rentabiliteit van het project Mariatroon Bis/Hof ter Boonwijk Bis is een doorslaggevend punt in het al dan niet doorgaan van het akkoord. Het zou dus wel eens kunnen, dat er na de overname geen RVT of ROB bedden meer in de Boonwijk overblijven, omdat die ofwel naar Baasrode mee verhuisd zijn, ofwel omdat ze onvoldoende rendabel voor de Broeders van Liefde zijn. Het zou dus wel eens kunnen, dat er op de site enkel nog service flats of gelijkaardige woningen zullen ter beschikking staan, naast bedden voor bv Korsakov patiënten of bewoners met dat syndroom. Gespecialiseerde diensten, die meer geld in de lade brengen, om de uiteindelijke rentabiliteit te garanderen. De doorsnee bewoner van vandaag zal er misschien niet meer aan de bak kunnen.
Meerprijs van 1.600 of 13.500 euro per jaar is niet min.
De vergelijking van het OCMW Aymonshof versus Mariatroon van de Broeders van Liefde levert serieuze meerprijzen op. Op jaarbasis kost een eenpersoonskamer in Mariatroon 1.627 euro meer, terwijl een familiekamer liefst 13.417 euro duurder is dan in het Aymonshof. Gwen Brabants (SP.a) bond de kat de bel aan. Tomas Roggeman, schepen van sociale zaken, suste de discussie met we zitten nog maar aan het begin van de onderhandelingen’ en ‘we hebben nu een princiepsakkoord over de overname’. Met andere woorden, er zal nog heel wat water door Dender en Schelde stromen, vooraleer alles zal klaar zijn. Gwen Brabants stelde het dan maar duidelijk: “We moeten er als gemeenteraad over waken dat de kostprijs van een woon- en zorgcentrum betaalbaar blijft voor iedereen en dat deze kosten niet uitstijgen boven het pensioen van zorgbehoevende ouderen. Maar ook dat er niets wordt ingeboet aan de kwaliteit die we nu reeds kunnen aanbieden. Privatisering kan er voor zorgen dat belevingsgerichte zorg in het gedrang komt. Door de schaalvergroting heb je sowieso een verlies aan eigenheid en een familiale stemming binnen de instelling. Wat met de afspraken rond de kostprijs? Momenteel zijn de prijzen enkel gebonden aan indexaanpassingen. Wat in onze ogen niet meer dan normaal is. Ons pensioen volgt deze index immers ook.
Enkel nog kapitaalkrachtige bewoners van buiten Dendermonde?
“Momenteel is een regel uitgewerkt die er voor zorgt dat bewoners van Dendermonde voorrang hebben in de WZC van ons OCMW. Zal hierover ook iets opgenomen worden? Het kan niet de bedoeling zijn om vooral kapitaalkrachtige bewoners van buiten Dendermonde aan te trekken. Want door de privatisering vermindert het aanbod van openbare (dus betaalbare bejaardenvoorzieningen)”, zegt Brabants. “Ik wil er dan ook op aandringen om deze bezorgdheden zo transparant en duidelijk mogelijk op te nemen in het definitieve akkoord en ik kijk dan ook erg uit naar de definitieve tekst te lezen. Net zoals ik graag het principieel akkoord had doorgenomen maar helaas nog niet heb mogen ontvangen. Als ik het goed begrepen heb is deze overname ook het enige voorstel dat momenteel op tafel ligt en zijn er geen andere opties. Iedereen heeft recht op een eerlijke en betaalbare oude dag en alle medewerkers hebben recht op duidelijke, gelijkwaardige en eerlijke arbeidsvoorwaarden waar men op niets moet inboeten door gemaakte beleidskeuzes.” Ondertussen is dat princiepsakkoord ook bij de oppositie beland en zal dat heel duidelijk geanalyseerd worden. Het punt van de betaalbaarheid van de ouderenzorg zal nog vaak op de agenda van de gemeenteraad staan. Ook de bouw van het nieuwe ‘rusthuis’ in Baasrode en de uiteindelijke verhuis van Hof ter Boonwijk naar Baasrode zullen zeker een nauwe opvolging vragen. Benieuwd uitkijken naar de meerjarenplanning van de meerderheid om al een tipje van de sluier opgelicht te zien.
Personeel Hof ter Boonwijk
Voor het personeel van Hof ter Boonwijk is het nog steeds een beetje wazig. Vooral ook de samenstelling van het personeelsbestand maakt het niet altijd makkelijker. Er zijn statutaire medewerkers en er zijn contractuele personeelsleden, er zijn ‘nieuwelingen’ met een beperkte anciënniteit en er zijn mensen, die bijna met ‘pensioen’ zijn,… Sommige medewerkers willen nu al aan de voorbereiding van de verhuis beginnen, terwijl het anderen een zorg zal wezen. Wat moeten we wanneer beginnen ‘weggooien’ en ‘opkuisen’? Een duidelijke projectplanning en duidelijk projectmanagement zijn twee absoluut noodzakelijke initiatieven die dringend ook naar het personeel duidelijk moeten gemaakt worden.